امروزه شواهد مفصلي از حضور موضوعات خلاقيت و نوآوري در علم مديريت قابل ارائه مي باشد به طوري كه اين مفاهيم و الگوهاي آنها آميخته در الگوهاي مديريتي شده است . با توجه به اين كه اساس و بنيان خلاقيت به قدرت گريز انديشي و برخورد با پديده ها از جايگاه باز و بدون قضاوت ، بستگي دارد ، مي توان مجددا بهره گيري از عنصر آگاهي را در مديريت مشاهده كرد . مباني خلاقيت از مباني آگاهي سرچشمه مي گيرند . انسان آگاه به طرز فزاينده اي قدرت خلاقيت بالاتري نسبت به ديگران دارد زيرا آگاهي متضمن قدرت رهائي از وابستگي به فرضيات ، قضاوتها و جزئي نگري است . عقل كل ،منشا خلاقيت است اگرچه عقل جزء مي تواند موجبات يادگيري خلاقيت را فراهم سازد اما افراد به واقع  خلاق ، در موقع بروز خلاقيت ، از سرچشمه عقل كل يعني عنصر آگاهي خود بهره مند مي گردند . توجه داشته باشيم خلاقيت يك منبع لايزال الهي است كه هم در طبيعت و هم در انسانها به صورت بيكران وجود دارد . زمينه ها و موجبات بهره مندي از خلاقيت از بدو تولد و حتي پيش از آن وجود دارد اما متاسفانه فرآيندهاي پرورشي و آموزشي گاه در جهت انسداد قدرت خلاقيت خود روبرو بوده و با تلاش بسيار اين انسدادها يا قسمت هائي از آنها قابل رفع مي گردد.